درباره ی خویشتن خویشم اندیشیدن ، وحشتناک است
اما این تنها راه صمیمانه ی کار است
اندیشیدن درباره ی خویشتن خویشم بدانگونه که هستم،
اندیشیدن به جنبه های زشتم،
اندیشیدن به جنبه های زیبایم ،
و در شگفت شدن از آنها .
چه آغازی می تواند محکمتر و استوارتر از این باشد؟
از چه چیزی میتوانم رشد خود را آغاز کنم
جز از خویشتن خویشم؟؟؟
یادداشتهای ماری هاسکل
۱۰ سپتامبر ۱۹۲۰
چشماشو میبخشه
تا بفهمه که دریا آبیه
دلشو میبخشه
تا نگاه سادهی آهو رو درک بکنه
من کجا خوابم برد!
من کجا خوابم برد.؟؟؟
من مخوام بر گردم به کودکی
من میخوام برگردم به کودکی
......