جدیدترین یادداشتها
همه- نرم نرمک می رسد اینک بهار ....
- LIE & TRUTH
- به سلامتیِ همه
- سرنوشت!!!!
- تکرار...
- بکدامین سو نظر افکنم ؟
- سخن بگوییم.......
- عروسک کوکی...
- پوچ.....
- من اینجا بس دلم تنگ است.... هر سازی که می بینم بد آهنگ است
- برنده و بازنده ......
- نرم نرمک میرسد اینک بهار....
- یک دوره دیگه ام تموم شد . . .
- یه هوس زد گذر دیگه ...
- ...
بایگانی
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- دی 1388 1
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- خرداد 1387 1
- اردیبهشت 1387 3
- فروردین 1387 2
- اسفند 1386 1
- خرداد 1386 1
- بهمن 1385 1
- خرداد 1385 1
- آذر 1384 1
- اسفند 1383 1
- بهمن 1383 3
- آبان 1383 2
- مهر 1383 3
- مرداد 1383 1
- تیر 1383 2
- خرداد 1383 1
- اردیبهشت 1383 2
- فروردین 1383 4
- اسفند 1382 4
- بهمن 1382 3
- آذر 1382 3
- آبان 1382 2
- مهر 1382 1
- شهریور 1382 3
- مرداد 1382 3
- تیر 1382 5
- خرداد 1382 3
- اردیبهشت 1382 1
آمار : 72145 بازدید
Powered by Blogsky
آدمی چه بد باشه چه خوب باشه ؛ مسافره!
با توام با تو خدا
یک کمی معجزه کن؛
چندتا دوست برایم بفرست
پاکتی از کلمه
جعبه‌ایی از لبخند
نامه‌ایی هم بفرست
کوچه‌های دل من باز خلوت شده است
پیش از آنکه برسم دوستی را بردند
یکنفر گفت به من : باز دیر آمده‌ایی
دوست قسمت شده است
با توام با تو خدا
یک دل قلابی؛ یک دل خیلی بد
چقدر می‌ارزد؟؟
من که هر جا رفتم گفتم:
شده این دل حراج!!!
بدوید!
یک دل مجانی؛
فیمتش یک لبخند:
به همین ارزانی.
هیچ کس دل نخرید.
هیچ کس هم قلب مرا قرض نکرد.
هیچ کس هم ندوید.!
با توام؛با تو خدا
پس بیا این دل من مال خودت!
من که دیگر رفتم اما؛
ببر این دل را دنبال خودت!!!
هدیه
جمعه 17 مهر‌ماه سال 1383 ساعت 08:54 ق.ظ
احتراما به اطلاع میرساند تعداد زیادی دعوت نامه ی gmail بدست بنده رسیده است . میخواستم بگم اگر شما نیز مایلید که دعوت نامه ی جی میل دریافت کنید به سایت زیر مراجعه نمایید .
با تشکر
http://p30power.com
بای
هراسم از آن است که روزی تیر مژگانت بر چشمانم ننشیند دگر و شب های تنهایی مرا آرامشی تلخ لبریز کند و پریشانی شیرین نگاهت از من جدا شود...
سلام.شعر قشنگیه.یعنی یه جور دیگست.با بقیه فرق داره.اگه یه دوست خوب میخوای به من سر بزن.شاد باشی.انشاا...
وقتی شعر خوندم یاده سهراب افتادم که گفته دوست را زیره باران باید دید ....
منم شاید دوست خودمو دیدم اما خیلی زود فقط خاطرش تو ذهنم موند که هر روز با خودم مرور میکنم نمی دونم از منم خاطره ای تو ذهن اون موند..!!
واقعا آدم مسافره کاش همه اینو درک می کردن...
روزی دوباره کبوترها یمان را پیدا خواهیم کرد /
ومهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت /.....
....ومن آن روز را انتظار می کشم حتی روزی که
دگر نباشم.
... در فلق بود که پرسید سوار؛
آسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه نوری که به دست داشت به تاریکی شنها بخشید
و پرسید : خانه‌ی دوست کجاست؟؟؟...
(البته دقیقا یادم نیست ؛ اگه اشتباه نوشتم شرمنده )
فقط میخوام بگم اینا همش شعر . فرقی نمیکنه سهراب بگه یا نیما یا .... تمومه قشنگیش فقط تو موقع خوندنشه.
تازه وحشتناک تر از همه اینه که آدم فک کنه دوست خوب داره دوستایی که درکش میکنن و بعد بفهمه اشتباه کرده!!! و هیچ چیز اون جوری نبوده که اون فک میکرده ؛ حتی در مورد کسی که صبح تا شب باهات بوده!!! اینا همش سخته!
این مطلب را واسه این نوشتم که یادم باشه چقدر اشتباه کردم. خودمم و هیچ.
شعر بودنش که شعره شکی هم توش نیست اما کلمات و شعرها وسیله ای هستن برای تسکین ما وگر نه حرفا هیچ کدوم ارزشی ندارن ....مهم عمل یا به قول بعضی ها نیت و قلب آدماست .......
یکی دوست و برای خندیدن یکی دوست و برای هدفش ....
هرکی دوست وسیله ای برا خودش قرار میده وقتی ام به هدفش رسید می ذارتش کنار اما خیلی کم دیدم دوستی دوستی رو بخاطره خود دوست بخواد نه به خا طره هدفش
....
با این اوصاف ادم تنها باشه بهتره تا اینکه هر چند وقت به یکی دل ببند و با هاش دوست بشه بعدشم .......
روز وصل دوست داران یاد باد
یاد باد ان روزگاران یاد باد
آموخته ام که
آموخته ام که...
هر چقدر آدمی نسبت به جبر زمانه اش جدی باشد ، اما همیشه نیاز به دوستی دارد که بتواند بدون تکلف و ساده لوحانه با او بر خورد کند.
آموخته ام که...
زندگی سخت است اما من سخت ترم.
آموخته ام که...
وقتی در بندر غم لنگر می اندازی ، شادی در جای دیگر شناور است.
آموخته ام که...
همه خواهان آنند که در اوج قله زندگی کنند ، اما همه شادیها و پیشرفتها زمانی رخ می دهند که در حال صعود به سوی آن هستی.
آموخته ام که...
پند دهی فقط در دو برهه از زمان جایز است ، زمانی که از تو خواسته می شود و هنگامی که خطری زندگی کسی را تهدید می کند!
عنوان جالبی برای نوشتت انتخاب کردی!!!
هی برگشتی؟ فکر کردم دیگه نیای .... خوب آرزوت بر آورده شد .... دوست میخوای؟ خوب باشی ...
درد بی عشقی ز جانم برده طاقت ورنه من...داشتم آرام تا آرام جانی داشتم...