چگونه دیوانه شدم!!!

از من پرسیدند چگونه دیوانه شدم.

چنین روی داد! یک روز .بسیار پیش از آنکه خدایان بسبار بدنیا بیایند از خواب عمیقی بیدار شدم و دیدم که همه‌ی نقابهایم را دزدیده‌اند (همان هفت نقابی که خودم ساخته بودم و در هفت زندگی‌ام بر چهره میگذاشتم). پس بی نقاب در کوچه‌های پر از مردم دویدم و فریاد زدم ((دزد.دزد دزدان نابکار))
مردان و زنان بر من خندیدند و پاره‌ایی از آنان از ترس من به خانه‌هاشان پناه بردند !  هنگامی
که به بازار رسیدم جوانی فریاد بر آورد (این مرد دیوانه است) من سر برداشتم که او را ببینم
 و خورشید نخستین بار چهره‌ی برهنه‌ام را بوسید و من از عشق خورشید  مشتعل  شدم و
 دیگر به نقابهایم نیازی نداشتم!و چنین بود که من دیوانه شدم از برکت دیوانگی هم به آزادی رسیدم و هم به امنیت!آزادی تنهایی و امنیت از فهمیده شدن! زیرا کسانی که ما را میفهمند چیزی را در وجود ما به اسارت میگیرند!!!

((جبران خلیل جبران- از کتاب دیوانه))