صبح بخیر زندگی، سلام هوای بارانی پاییز، حس نمناک باران، با شما دوباره آشتی می کنم، با گستردگی آبی آسمان،‌ با پیوستگی مواج دریاها،‌ با عابرهای تنهایی که از جاده ی زندگی ام خواهند گذشت،‌ با گل خنده های یک نوزاد،‌ با بوی باغچه ی صمیمیت، با صدای مهرآمیز یک دوست، با قل قل کتری محبت در عصرهای خستگی، من روحم را دوباره به زندگی خواهم بخشید تا مرا با خود به آرامش سپید بلوغ ببرد . . .